مجموعه فرهنگی تربیتی دختران باران

«باران» محلی برای تقویت آموزه‌های معرفتی دختران

وجود دغدغه فعالیت فرهنگی مشترک میان جمعی دوستانه از بانوان فارغ التحصیل حوزه و دانشگاه در زمینه کمبودهای فرهنگی، هویتی و معرفتی که جوامع دختران در آموزش‌های رسمی با آن روبرو هستند، در نهایت منجر به آن می‌شود که هر کدام از اعضای این جمع، با استفاده  از تخصص‌های خود و البته همراه و همگام با سایر اعضا، اقدامات و فعالیت‌هایی را در قالب «مجموعه فرهنگی تربیتی دخترانه باران» آغاز کنند.

آغاز این مسیر در سال 1390 و با استفاده از ظرفیت مکانی مکتب رقیه (سلام الله علیها) شکل می‌گیرد که کلاس‌های آموزشی در این مجموعه تشکیل می‌شود. مخاطب این دوره‌ها عموما افرادی بودند که خود، تمایل به فراگیری داشتند و سعی شده بود طیفی میانه از مخاطبان برای این دوره‌ها انتخاب شود.

زهرا ثانوی گروسی، مدیر این مجموعه است، به گفته او در سال 1393 موقعیت مکانی این مجموعه از مکتب رقیه (سلام الله علیها) به مکان موسسه ضحی، در خیابان ابوذر غفاری مشهد منتقل می‌شود و از آن زمان، فعالیت‌های فرهنگی و آموزشی خود را در کنار آن مجموعه فرهنگی ادامه می‌دهند.

مخاطبان مجموعه فرهنگی تربیتی دخترانه باران، دختران بین سنین 8 تا 14 سال هستند که در قالب کلاس‌های آموزشی، اردوهای تفریحی و آموزشی و فعالیت‌های اجتماعی و هنری با این مجموعه ارتباط دارند.

کلاس‌های آموزشی این مجموعه شامل سرفصل‌هایی از قبیل مباحث معرفتی، سبک زندگی و فعالیت‌های هنری است. بخش‌های آموزشی در قالب بیان بخش‌هایی از تاریخ انبیا دنبال می‌شود. در سرفصل برنامه‌های این مجموعه، موضوعات احکام، فهم قرآن، تدبر در قرآن نیز کار می‌شود و مربیان در حوزه‌های مختلف تخصصی نیز با مخاطبان ارتباط دارند.

برنامه‌ها در طول سال برای مخاطبان استمرار دارد و طیف شرکت‌کنندگان از تنوع اجتماعی برخوردار است.

علاوه بر این فعالیت‌های اجتماعی این مجموعه در قالب هیأت دخترانه نیز دنبال می‌شود که مورد استقبال مخاطبان قرار گرفته است.

به عقیده خانم ثانوی، نقطه مطلوب در فعالیت‌های این موسسه، استمرار برنامه‌های آموزشی برای مخاطبان در یک بازه زمانی حدود 8 ساله است. ضمن اینکه در زمینه سرفصل‌های آموزشی نیز نقطه مطلوب موسسه، زمانی است که خود به تولید سرفصل‌ها اقدام کنند. او اعتقاد دارد که هم‌افزایی و به اشتراک گذاشتن تجربیات میان موسسات مشابه و همسو، می‌تواند به تقویت و ارتقای فعالیت‌ها منجر شود.

ضمن اینکه بیش از کار کمی و بالابردن تعداد مخاطبان، به کار کیفی اعتقاد دارد. برای او کثرت تعداد مخاطبان چندان اهمیت ندارد و معتقد است حتی اگر فعالیت‌های او و همراهانش بتواند در طیف کوچکی از مخاطبان نیز موثر باشد، باز هم به نقطه مطلوب خود رسیده‌اند.